
آریا بوم، کشتی باقی مانده از دوران جنگ در حال نابودی
- توسط shattpress
- بدون دیدگاه
نویسنده: نجلا درخشانی
آریا بوم، یکی از لوکیشنهای بسیار زیبا برای عکاسی در زمان غروب زیبای خورشید است که هر گردشگری را از سراسر ایران با یک عکس میتواند برای تماشای غروب، بخود جذب نماید.
کشتیای که با کالبد زخمی گنجینهای از قصهها و حکایتهاییست که هر کدامشان میتوانند موضوع یک فیلم سینمایی یا یک رمان جذاب باشند.
کشتیای که نامش به وسعت ایران باستانست و جسمش در کنار اروند همیشه خروشان آرمیده و بخشی از جاذبههای، خرمشهر، مینوشهر و آبادان (منطقه آزاد اروند) میباشد. این کشتی بهگِـل نشسته با جذب سرمایهگذار میتواند مرمت و احیاء شده و به رستوران و کافهای با همان کالبد زخمی تبدیل شود و در عین حالی که بخشی از جاذبههای دفاع مقدس و صنعتی است، بخشی از جاذبههای شهری و پذیرایی را نیز شامل شود و مکانی زیبا و متفاوت برای تفریح و گذران اوقات فراغت ساکنان منطقه آزاد اروند و گردشگران باشد.
چرا در منطقه آزاد اروند پتانسیلها براحتی نابود میشوند!؟ کشورهای دیگر جاذبه ندارند و گاهی خلق میکنند تا باعث جذب توریست از سراسر جهان شوند، ماهم انواع فرصتها و پتانسیلها را داریم اما با بیتدبیری تخریب و حذف میکنیم.
چرا نمیخواهیم باور کنیم این ثروتهای فرهنگی و ارزشها از گذشتگان به ما امانت داده شدهاند که باید به نسل آینده بسپاریم و نباید خیانت در امانت بشود!؟
در کشورهای فرانسه، روسیه، ژاپن، آلمان و … که درگیر جنگهای جهانی اول و دوم بودهاند بخشهای عظیمی از آثار بجایمانده از جنگ را یا با تغییر کاربری در کنار حفظ کالبد بیرونی و یا به همین فرم نیمه تخریبی، حفظ کرده اند و سالانه میلیونها دلار از طریق جذب توریست و بازدید این اماکن، درآمد دارند زیرا آنان به این باور رسیده اند که اساسا بسیاری از حوادث، رویدادها و پدیدهجها، در دنیای پست مدرن، امکان تبدیل شدن به محصول و مقصد گردشگری را دارند.
چرا ما باور نمیکنیم، صنعت گردشگری بخش مهمی از اقتصاد هرکشوری را میتواند بردوش بکشد!؟ کشوری مثل ایران که بهلحاظ تاریخ و تمدن دیرینهاش و وقایع متفاوتی که در جای جای آن شکل گرفته، باید حرف اول را در عرضهی گردشگری به جهان بزند، لکن متأسفانه بهدلیل عدم برنامهریزی اصولی و سیاستگذاریهای غلط، نابودی این ارزشها و درواقع نابودی فرهنگ، اصالت و تاریخ منطقهای را که این جاذبهها قرار گرفتهاند، رقم میزند.
کافیست به این مساله قدری فکر کنیم که اقتصادی که تنها متکی و وابسته به صنعت نفت است، دیر یا زود شکست خواهد خورد لذا باید سیاستهای ملی و بینالمللی را به سمت توسعه و رشد تنها صنعت بدون دود و سپید، سوق دهیم تا مبادا نسلهای آتی نیازمندک کشورهای بیگانه شوند؛ زیرا گردشگری بعنوان بزرگترین منبع تولید ناخالص داخلی و اشتغال به تمام بخشهای اقتصادی یک کشور مربوط شده و اثرات خود را بر همهی مؤلفههای اقتصادی سایر حوزههای وابسته به آن، میگذارد و گاهی میتواند پایه و اساس اقتصاد یک کشور را نیز تشکیل دهد.
در نهایت از مسولین شهری، شهرداری مینوشهر و خرمشهر و شورای شهر مینوشهر بهعنوان ارگانهای مسول و تأثیرگذار بر این امر عاجزانه تقاضا داریم که با این قضیه برخورد جدی کرده و از تخریب بخش مهمی از گردشگری و خاطرات مردم این شهر جلوگیری نمایند.
هر گونه کپیبرداری از این مطلب، با ذکر نام منبع و مؤلف آن بلامانع است. copyright©