“عدنان الصائغ” عراقی در سال ۱۹۵۵ در شهر کوفه در نزديکی‌های رود فرات به دنيا آمد. در سال ۱۹۷۱ شعر خليج او جايزه‌س اول استان کربلا را به خود اختصاص داد. سال ۱۹۸۹ از طرف شاعران جوان به عنوان “رئيس انجمن شاعران جوان عراق” انتخاب شد و در سال ۱۹۹۲ به عضويت “اتحاديه روزنامه‌نگاران جهان” درآمد.
ديوان شعرش با نام “آیینه‌هایی برای موهای بلندش” با مقدمه‌ای از عبدالوهاب البياتی چاپ شد و در سال ۱۹۹۶ کسب جايزه‌ی جهانی شعر برای ابداع، آزادی بيان و انديشه در نيويورک نام عدنان الصائغ را بيش از پيش بر سر زبان‌های محافل ادبی جهان انداخت.
در همين سال کتاب سرود اوروک را با مقدمه‌ی مفصلی از شاعر بزرگ کرد شيرکو بی‌کس منتشر کرد و روزنامه‌ی بابل عراق که رياستش را عدی صدام حسين برعهده داشت طی يادداشتی عدنان الصائغ را همراه فهرست بلند بالایی مهدورالدم اعلام کرد؛ در همين سال به او پناهندگی سياسی دادند. او به ناچار برای فرار از تعقیب سفارت عراق در کشورهای مختلف عرب، در کشور سوئد و سپس در لندن اقامت گزيد.
در سال ۱۹۹۷ جایزه‌ی جهانی شعر (poetry international award) را در روتردام دريافت کرد. دريافت اين جایزه او را به شاعری جهانی مبدل ساخت و باعث شد که شعرهايش به زبان‌های مختلفی از جمله انگليسی، اسپانیایی، فرانسوی، پرتغالی، رومانیایی، نروژی، سوئدی، ارمنی، هلندی، روسی، کردی، دانمارکی و اخيرا به زبان فارسی ترجمه شوند. در سال ۲۰۰۵ مجموعه شعرش به زبان سوئدی جايزه‌ی کتاب سال سوئد را به خود اختصاص داد.
کتاب “تاریخ اندوه” با ترجمه‌ی “سعید هلیچی” که به تازگی از سوی انتشارات “فصل پنجم” منتشر شده است مجموعه‌ای از اشعار شاعر عراقی‌ست که علاوه بر اشعار وی مقدمه‌ی بلند بالایی از زندگی شخصی و ادبی این شاعر، و بخشی از مقاله‌ی مهم این شاعر تحت عنوان شعر، جنگ و تبعید در این کتاب گنجانده شده است.
