مهر هرسال، هم زمان با ۸ اکتبر، روز جهانی کودک نام گرفته است؛ روزی که درآن پدران، مادران، مربیان و دست اندرکارانِ مسائل کودکان، فرصت می یابند تا درباره کودک و دنیای زیبای آن بیندیشند و افق های زیباتری برای آینده کودکان ترسیم کنند. در این راستا، کودکان ایران در پرتو استعدادی سرشار و با تکیه بر افتخارات دینی و باستانی خویش، امیدهای آینده طلایی کشورند تا با استفاده از تجربه گذشته و غنیمت شمردن شرایط کنونی، ارمغان آور فردایی بهتر باشند.
روز جهانی کودک در حدود ۵۰ کشور جهان در تاریخ اول ژوئن جشن گرفته می‌شود اما این روز از سوی یونیسف ۲۰ نوامبر تعیین شده است
روزجهانی کودک را خود بچه‌ها به وجود آورده‌اند به نحوی که در سال ۱۹۸۶ در چنین روزی ۲ تن ازدانش‌آموزان ۹ ساله مدرسه آتاتوری در نیویورک با نگارش نامه‌ای از همه بچه‌های دنیا خواستند که با هم روزی را به صلح اختصاص دهند.
مبتکران برگزاری روز جهانی کودک سه هدف عمده ی دفاع از حقوق کودکان، تشویق دوستی میان نوجوانان جهان و متعهد کردن دولت‌های جهان برای پشتیبانی از فعالیت‌های یونیسف را دنبال می کردند.
یکی از معضلات بزرگ کودکان در ایران، پدیده‌ی «کودکان خیابانی» است. به گفته‌ی کارشناسان امور آموزشی، با توجه به آمارهای رسمی حدود چهار میلیون کودک در فضای آموزشی نیستند.
در تهران و دیگر شهرهای بزرگ و کوچک کودکانی به چشم می‌خورند که تلاش می‌کنند با فروش کالای خود یا شیشه‌شویی اتومبیل‌ها کاسبی کنند. این کودکان به دلیل کار روزمره و فقر خانوادگی از امکان آموزش در مدارس محروم‌اند. به گفته‌ی کارشناسان، گاهی از این کودکان برای قاچاق مواد مخدر سوء‌استفاده می‌شود.
همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهند که خشونت و آزار در میان کودکان خیابانی بسیار بیشتر است. شمار دقیق کودکان خیابانی در ایران معلوم نیست و نهادهای مسئول نه تنها آمار سازمان‌های غیردولتی را قبول ندارند، بلکه در مورد آمار یکدیگر نیز تردید نشان می‌دهند.
در اهواز نیز پدیده کودک کار (خیابانی) در طی ۸ سال اخیر آهنگ رشد سریعی داشته است که می تواند منجر به تشدید بزه در آینده شود.
نبود متولی متخصص کودک کار و عدم اهتمام سازمان های فرهنگی متولی نظیر شهرداری،آموزش و پرورش،کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان،بهزیستی و…منجر شده است که درسایه خاموشی فعالیت ها به بهانه کرونا و مبهم بودن متولی مجری روز کودک که هیچگونه فعالیتی جهت گرامیداشت آن حتی بصورت مجازی مشاهده نشود که می توان این سهل انگاری را در عدم اهتمام به این مهم برشمرد.
منابع:
- یونیسف
- خبرگزاری تسنیم
- عصر ایران
علی نیسی، دبیر کمیته اجتماعی مجموعه سراج
