– چکیده
ایران یکی از کشورهای تاریخی و بلاخیز دنیا می باشد که همواره مهد تمدن و فرهنگ بوده است. تمدن و تاریخ این کشور در جنبه های مختلفی نمود پیدا کرده که یکی از آنها، بناهایی است که از هزاران سال پیش به عنوان میراثی برای نسل کنونی باقی مانده است. همچنین گنجینهای عظیم از تاریخ، هنر و فرهنگ این مرز و بوم به عنوان امانتی در اختیار ما قرار دارد. از طرفی کشور ما در معرض مخاطرات عمده ای از جمله سیل، زلزله، آتش سوزی، جنگ، و … قرار دارد و میراث فرهنگی کشور نیز مانند سایر اجزای جامعه
از چنین مخاطراتی در امان نیست. نمونهای از این آثار ارزشمند، بافت شرکتی پالایشگاه آبادان به نام محله ی بریم می باشد که به دلیل مجاورت با پالایشگاه در معرض مخاطرات جدی از قبیل اثرات گازهای آلاینده، آتش سوزی، انفجار و … می باشد و نیاز دارد که تمهیداتی جهت مدیریت بحران قبل و بعد از سانحه در بافت ارزشمند بریم در نظر گرفته شود.
بروز برخی از بحرانها و حوادث علیرغم تمامی تمهیدات از پیش تعیین شده اجتناب ناپذیر است و به همین دلیل حذف تمامی بحرانهایی که بافتهای تاریخی را تهدید می کنند ناممکن می باشد. در آبادان نیز وجود پالایشگاه و صنعت نفت با تولید مواد خطرزا، استفاده از ابزار مؤثر مدیریتی در پیشبینی و مهار بحران در بافتهای مجاور پالایشگاه امری ضروری و مهم می باشد.
هدف از این پژوهش شناسایی گازهای آلاینده ی پالایشگاه و نقاط خطرپذیر و بحرانزا در بافت محله ی بریم و در نهایت ارائه ی راهکارهایی در جهت کاهش خطر می باشد.
– مقدمه
هدف از مدیریت بحران رسیدن به راه حلی منطقی برای جلوگیری از شرایط غیرعادی به نحوی که منابع و ارزشهای زیرساختی و حیاتی حفظ شوند و راههای مقابله با بحرانهای ایجاد شده باید به روشی طراحی شوند که خود باعث حوادث تکراری و یا زمینهای برای ایجاد حادثه نشوند.
– محلهی بریم
در اوایل دههی ۱۹۲۰م. محلهی بریم از مجموعهی چند ساختمان پراکنده به شبکهای از خیابانهای قابل گسترش تبدیل شده بود که شامل خوابگاههای مخصوص کارکنان مجرد (ساخت ۱۹۲۳م.) با نامهایی چون «اسلاید والو»[۱] و «سان شاین»[۲] و همچنین ویلاهای ۲ طبقهی بزرگی در نزدیکی رودخانه برای کارکنان ارشد میشد. در این خانهها برای مقابله با گرما نوعاً از دیوارهای ضخیم، پنجرههای کرکرهای و ایوانهای پهن طاق نمادار استفاده میشد. در واقع تأسیس بریم بصورت واحهای سبز در بیابان، کاری عظیم بود. (فردانش. ۱۳۸۵: ۹۶)
منطقه بریم در گذشته و حال حاضر یکی از زیباترین و مدرنترین محلههای آبادان میباشد. وجود خانههای یکسان و باغچههای سرسبز و خیابانهای پر از درخت با بلوارهای گسترده و چراغ های متعدد منظره زیبایی را برای این منطقه بوجود آورده که از هر حیث خیره کننده و شگفتانگیز است. فضای سبز آن باعث آرامش بخشی خاصی به منطقه شده است، این آرامش بخشی باعث میشده، افرادی که در این شرایط آب و هوایی زندگی میکردند، بعد از چندین ساعت کار سخت در محیط صنعتی زمانی که به منزل بر میگشتند آرامش خاطر خاصی داشته باشند، و زمانی که وارد محل سکونت میشدند یک زمان تجدید روحی و روانی برای آنها فراهم شود و بتوانند با استراحت کردن در منزل و فضای سبز آن روحیه خود را تقویت کرده و برای کار روز بعد آماده شوند. منطقه بریم در گذشته محل سکونت مهندسین خارجی و مدیران رده بالای شرکت از رتبه ۵ تا ۱۰ بوده و قسمت دیگر بریم نیز به رؤسای عالی رتبه شرکت نفت، رئیس پالایشگاه و معاونین اختصاص داشته است. در گذشته عبور و مرور به آن منطقه برای افراد عادی ممنوع بوده و یا با شرایط دشواری انجام میشده است. تا قبل از ملی شدن صنعت نفت در منطقه بریم عمدتاً انگلیسیها سکونت داشتند و پس از ملی شدن صنعت نفت کارمندان رده بالای پالایشگاه و رؤسای بعضی ادارات دولتی در این منطقه سکونت دارند.
شما می توانید نسخه PDF این مقاله پژوهشی را از طریق لینک زیر دانلود کنید