پذیرش تغییر، امکان استمرار را ممکن می‌سازد

من هر آنجایم که درد آنجاست
زیرا که من
بر هر دانه‌ی اشک مصلوب شده‌ام
“ولادیمیر مایاکوفسکی”

شط پرس؛ مجله الکترونیکی اهواز در بستر و زمان پرتنشی زائیده شد؛ در بحبوحه‌ی سیلاب‌ها، گردوغبارها، تحریم‌ها، حوادث تروریستی تلخ دشمنان کور دل ایران اسلامی و اختلاس‌هایی با ارقام هولناک…، جامعه‌ی اهوازی، در شوک بی‌تدبیری اداره‌ی امور توسط برخی مسئولین بلندپایه‌ی استان خوزستان، هزینه‌های گزافی را پرداخت کردند. از بی‌خانمانی گرفته، تا کساد رونق تجارت، تا بسته شدن کارخانه‌جات این استانِ صنعتی و اخراج کارگران بی‌گناه تا خودسوزی دردناک شهروندان تا آن درگیری‌های شبانه‌ی دختران و زنان جوان بر سر سطل‌های زباله‌ی شهر در اوج فشار اقتصادی تا بی‌آبی‌های مکرر مناطق مختلف این استان همچون غیزانیه و …؛ نباید انتظار داشت در چنین فضای ملتهبی، نه گوش شنوایی باشد و نه چشمی که بتواند حقایق را آن‌گونه که سزاوار است ببیند … چه برسد به اندیشه‌هایی که با فراغ بال، سخن از حقیقت را پذیرا باشند.
آری! شط در این چنین بستری زائیده شد؛ در آغوش مردمی دردمند و ستم‌دیده که نان و نفس‌شان بر اثر بی‌تدبیری برخی مسئولین نالایق از کف رفته بود.
در چنین شرایط دشواری که پرداختن به داد و فریادها، درگیر شدن با آن اموری که همه‌ی رسانه‌ها یقه‌شان را دو دستی چسبیده بودند، جز افزایش تنش، آسیب زدن به روان جامعه و اشاعه‌ی یأس چیزی دیگری به بار نمی‌آورد‌. جریان شط سعی کرد آن سوی حادثه را بررسی کند؛ سعی کرد مسئله را در حوزه‌های مختلف در گام اول بشناسد و سپس برای آن حلی بیابد.
شط؛ در حوزه‌ی فرهنگ به پتانسیل‌های فوق‌العاده‌ی این استان پرداخت؛ تا آن سرمایه‌هایی که همانند یخ در حال آب شدن بودند و همه‌گان از کنار آن به سادگی می‌گذشتند را عیان کرد؛ تا به چشم آید، که می‌توان از این سرمایه‌های فوق‌العاده با کم‌ترین سرمایه‌گذاری، موتورهای محرکه‌ی اقتصادی یک کلان شهر را به حرکت در آورد.
در حوزه‌ی ادبیات تلاطم جریان‌های متنافر و تعدد نگرش‌های سطحی و عمیق با حجم‌ها و ابعاد متفاوت، جریان بی‌شکلی را ترتیب داد، که همه و همه ناگزیر دست آخر به یک گفتمان پایاپای ختم شد.
در فضای روانشناسی و هنر نیز سعی شد به مواردی پرداخته شود، که قلم‌ها به سختی جرأت لغزیدن را به خود می‌دادند. در حوزه‌های اندیشه و اجتماعی وضعیت مشابه بود؛ با این تفاوت که هَمّ وافرِ ما بر این متمرکز بود که می‌بایست مرزها و بحران‌های کنونی مورد ارزیابی قرار گیرد؛ مسئله و دغدغه داشتن و دغدغه‌مند بودن برای یک تغییر آرام، با نگاه توسعه‌ی پایدار به بستر زیست جهان‌مان، ملاک عمل قرار گیرد؛ به گونه‌ای که هر انفعال احساسی و عملکرد فاقد معیار و دانش علمی به‌طور مشخص مردود شمرده شود.
آن‌چه که مجله‌ی شط در طول یک سال و اندی عمر خود به آن می‌بالد، استقلال فکری و عملی‌ست که با تلاش تیمی و روحیه‌ی خستگی ناپذیر تک‌تک عزیزان شطی شکل گرفت.
از افتخارات دیگر این تیم می‌توان به تلاش جدی جهت رعایت قوانین ایران اسلامی در حوزه‌ی رسانه، اخلاق‌مداری در عملکرد رسانه‌ای و اتکا به قانون کپی رایت اشاره کرد، که می‌توان آن را به عنوان نقطه‌ی عطف این جریان یک سال و چند ماهه‌ی شط برشمرد.

مجله‌ی الکترونیکی شط پرس در تاریخ ۳ مرداد ۹۸ مصادف با ۲۵ جولای ۲۰۱۹، طغیان کرد و کماکان در حال عبور از مسیرهای ناهموار است. تجربه مرتبا به ما گوشزد می‌کند؛ اکنون درابتدای راه دشواری قرار گرفته‌ایم، راه پر پیچ و خم که تنها با یک انسجام تیمی می‌توان آن را با موفقیت طی کرد.
در ظرف زمانی کنونی به این اعتقاد رسیده‌ایم، که این مجله نیاز به یک خانه‌تکانی جدی دارد؛ نیاز به اندیشه‌هایی که بتواند جریان جدیدی را به شط بیفزاید؛ تا همچنان به عنوان رسانه‌ای جدی به دور از حواشی به مسئله‌ها بپردازد. از این روی تصمیم بر آن شد سردبیر جدیدی زمام مدیریت مجله‌ی الکترونیکی شط پرس را بر عهده بگیرد.
لذا از این پس مجله‌ی الکترونیکی شط پرس با سردبیری سرکار خانم فاطمه زاهد به راه خود ادامه خواهد داد. با آرزوی موفقیت برای ایشان و تیم شط امیدوارم همچنان شط در مجرای آگاهی خود به حیات‌اش ادامه دهد.
در انتها از دوستان شطی عزیزم که از ابتدا تا کنون ما را همیاری کرده‌اند، همچون خانم نجلا درخشانی، ابتسام فاخر، فاطمه زاهد، ملوک سیاحی‌منش، علی قریشی، ندا اهوازی، صالح نبهانی اهواز، سحر پورمحمدی، فاطمه پور آذر، حکیم میاحی، ایوب عیدی‌زاده، حارث قریشی، آیه دشت بزرگ، ادیب احمد، افق قریشی، فاطمه سواعدی تشکر ویژه‌ای دارم و امیدوارم همیشه شاد، موفق و سلامت باشند.

محمد نبهان
۱۷ دسامبر ۲۰۲۰، اهواز