دکتر علی الطایی در سال ۱۳۲۱ شمسی ، در روستایی در غرب خوزستان به دنیا آمد. در خاندانی اهل ادب و فرهنگ پرورش یافت که اثر عمیقی در او به جا گذاشت. تحصیلات ابتدایی و دبیرستانی را در اهواز گذراند، سپس به دانشگاه تهران راه یافت، و در دانشکده علوم اجتماعی ثبت نام کرد. لیسانس و فوق لیسانسش را از همان دانشکده گرفت.
گفتنی است که او در ایران، رساله فوق لیسانسش را درباره «چریکهاي فلسطین» نوشت که با توجه به اوضاع سیاسی رژیم گذشته، موضوعی تقریباً ممنوع بود. پس از گرفتن فوق لیسانس در «مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی» به کار پرداخت، و آن جا سرپرستی پروژه اي را به عهده گرفت که موضوعش «بررسی وضع اجتماعی و معیشتی معاودان عراقی» (یا ایرانیان بازگشته از عراق) بود و نتایج آن در چند جلد منتشر شد. باید یادآور شد که «موسسة مطالعات و تحقیقات اجتماعی» در سال۱۳۳۷ تحت نظارت دکتر غلامحسن صدیقی تأسیس شد و جایگاه چهره هاي برجسته اي چون جلال آل احمد، حسن حبیبی، ابوالحسن بنی صدر، احمد اشرف، حبیب الله پیمان، مرتضی کتُبُی، عبدالحسین نیک گهر، جواد صفی نژاد، محمود روح الامینی غلامحسین ساعدي و بسیاري دیگر بود. مؤسسه تا سال۱۳۵۰، بیش از یکصد و پنجاه کتاب در زمینه هاي کاري خود منتشر کرد. این مؤسسه بخشهاي متعددي داشت که استاد علی الطایی در بخش جامعه شناسی شهري آن کار می‌کرد.
دکتر علی الطایی بعد از اینکه به آمریکا رفت، در سال ۱۹۷۸میلادی / ۱۳۵۶ از دانشگاه اوکلاهما دکترا گرفت و رساله دکتري خود را به عنوان «مطالعه تطبیقی انقلاب ناصري مصر و انقلاب اسلامی ایران » نوشت. آنگاه همراه با عرب هاي دیگر مقیم آمریکا، سازمانی به نام «دانش آموختگان و فارغ التحصیلان عرب» تشکیل داد و کوشید دانشجویان تازه وارد عرب را سر و سامان دهد و از تفرق فکري آنان جلوگیری کند. دیدگاه هایش علمی و آکادمیک و بر کنار از هرگونه تندروي بود.
در میان آثارش می‌توان به اینها اشاره کرد: چگونگی گذران اوقات فراغت در مشهد؛ بررسی اوضاع اجتماعی و معیشتی ایرانیان بازگشته از عراق معاودین (در چند جلد)، عرب خائن نیست؛ مدعی مفتری است؛ بحران هویت قومی در ایران، و کتاب ناگفته ها، که در آن وضع اجتماعی مردم عرب خوزستان و مردمان فلسطین را بررسی کرده است. علاوه براین چند کتاب نیمه کاره دیگر از او برجاي مانده است. او در سال ۱۳۹۷ در آمریکا درگذشت. روحش شاد!
از کتاب ناگفته ها، چاپ نشر شادگان، ۱۳۹۷
